Momenteel ben ik mijn huis aan het aanpakken met de Konmari methode. Waarom? Dat kun je lezen in mijn blog: welkom Marie Kondo.

Spark joy

Ik wil mezelf geen konmari expert noemen, heb haar boek ook nog niet gelezen. Maar na het zien van de documentaire serie op Netflix zijn me twee principes heel duidelijk geworden. De eerste is dat ze altijd een vaste volgorde hanteert:

1. Kleding
2. Boeken
3. Papier
4. Komono (al het overige)
5. Spullen met sentimentele waarde

Daarnaast is het allerbelangrijkste dat je blij moet worden van je spullen: spark joy!
Plezier kan komen van een heel mooi boek maar ook van een fijn aardappelmesje. Het gaat dus niet alleen om mooie spullen maar vooral om fijne spullen die je graag om je heen hebt en graag gebruikt.

Of ik het boek ooit ga lezen weet ik nog niet, de informatie uit de serie is voor mij nu duidelijk genoeg om aan de slag te gaan.

Stap 1 overslaan

Mijn kleding zoek ik twee keer per jaar al uit en vond ik voor mezelf niet zo’n uitdagende stap daarom besloot ik die over te slaan. De reden dat je start met kleding is om te ontdekken hoe het voelt als je ergens echt blij van wordt. Je weet immers wel wat je graag draagt en wat je eigenlijk nooit aantrekt (zo kun je ook voelen wat de dingen zijn waar je afscheid van kunt nemen). Ik denk dat ik al wel door heb wat dat spark joy gevoel is. Een paar jaar geleden kocht ik een prachtige babyblauwe (veel te dure waterkoker ?) van Smeg waar ik tot op de dag van vandaag nog altijd heel erg blij van wordt.

Boeken

Ik besloot te starten met boeken, mijn achilleshiel. Ik hecht heel veel waarde aan boeken. Ben opgegroeid in een huis vol boeken. Boeken waren vroeger thuis heilig. Daar zorg je goed voor (geen ezelsoren, niet omgekeerd openleggen). Kortom boeken doe je niet weg. Maar de boeken namen langzaam ons huis over en ze stonden eigenlijk alleen nog maar stof te happen omdat het er zoveel waren dat niemand er meer echt naar keek.

Kinderboeken eerst

Om het mezelf niet te moeilijk te maken besloot ik met de kinderboeken te beginnen. Daar hoefde ik namelijk niet alleen over te beslissen maar kon ik de hulp van Sam en Kian inroepen.

Wat de methode van Marie Kondo anders maakt is dat je opruimt per categorie (en niet per kamer of kast of iets dergelijks). De eerste stap is dus om alles van één bepaalde categorie op een plek te verzamelen.  We gingen dus met z’n drieën aan de slag om overal vandaan de kinderboeken te verzamelen. Kaveh hoefde niet mee te helpen omdat hij geen kinderboeken mee heeft genomen uit Iran.

Zo’n berg boeken is best confronterend

Maar ook heel overzichtelijk, je weet meteen wat er allemaal is (en ook wanneer je klaar bent ?). Dus op een rustige zondag een paar weken geleden ging ik er met de jongens eens goed voor zitten. En  maakten we er een gezellig feestje van. Omdat Kian stil zitten soms best lastig vind mocht hij een voor een de boeken omhoog houden. De originele eigenaar mocht dan als eerste zeggen of hij het boek wilde houden of er afscheid van wilde nemen. Daarna mochten de andere twee ook nog beoordelen of het boek echt weg mocht. Sam heeft inmiddels best veel boeken waar hij te oud voor is en waar hij geen band meer mee heeft maar waar Kian nu de perfecte leeftijd voor heeft.

Het werd een bijzondere middag, Er werden veel herinneringen opgehaald en het was mooi om te zien wat de jongens belangrijk vonden en wat niet. Dat was soms voor mij ook heel verrassend (terwijl ik ze toch vrij goed ken ?). Grappig vond ik dat Sam zijn Dolfje Weerwolfje verzameling niet weg wilde doen en vond dat Kian hem moest lezen, maar die heeft helemaal geen klik met die serie. Uiteraard heeft de serie een mooi plekje gekregen in de boekenkast op de gang.

Mijn jongens slapen samen op zolder en hebben bovenaan de trap een wand vol boekenplanken waar we hun gezamenlijke bibliotheek hebben ingericht. De meeste boeken zijn daar naar toe gegaan maar ik liet ze ook een aantal boeken kiezen die ze op hun eigen kamer (dichtbij) bewaren.

Mijn eigen boeken

Na dit opwarmertje waren mijn eigen boeken aan de beurt. Dus opnieuw ontstond er een enorme berg in de woonkamer. Het verzamelen van alles op een plek blijft toch wel een klusje waar ik elke keer tegenop zie. Gelukkig kon ik nu af en toe naar de mooi ingeruimde boekenplanken van de jongens gaan kijken om mezelf moed in te spreken.

Het uiteindelijke proces gaat dan eigenlijk weer best heel snel. Ik werkte met 3 stapels:

1. Boeken die ik meteen wilde houden
2. Boeken waarvan ik direct wist dat ik er afscheid van kon nemen
3. Boeken waar ik nog twijfels bij had

Als ik een stapel had doorgenomen gaf ik alle boeken die ik wilde houden meteen een mooi plekje in mijn boekenkast. De boeken die weg mochten pakte ik direct in voor de kringloop. Op die manier nam ik steeds even afstand waardoor het ook makkelijker werd om over de twijfelgevallen een beslissing te nemen.

Architectuurboeken

Toen ik bij mijn boeken over architectuur aan kwam vond ik dat wel even een dingetje. Ik had ze expres tot het laatst bewaard omdat ik wist dat het lastig zou worden.
Ik heb bouwkunde gestudeerd en ook als architect gewerkt maar al heel wat jaar geleden daar afscheid van genomen.
Mijn architectuurboeken stonden al jaren mooi te wezen in de kast maar ik keek er eigenlijk nooit meer in.

Het ging veel makkelijker dan ik had gedacht. Er waren boeken bij die ik heel graag wilde houden. Boeken waar ik me nu al op verheug om me er weer door te laten inspireren. Maar er waren ook boeken die me niks meer zeiden en waar ik zonder problemen afscheid van kon nemen.

De boeken van Kaveh

Inmiddels voelde het thuis al een heel stuk opgeruimder, alsof er meer lucht is. We waren over de helft en nu was Kaveh aan de beurt. Dus voor de derde keer ontstond eer enorme berg boeken in de woonkamer en die kwamen echt overal vandaan. Ik wist wel dat we veel hadden, maar als je het zo bij elkaar ziet is het toch nog meer en dan deden we het nog wel in 3 stappen.

Kaveh ging met zijn boeken aan de slag en ik was echt onder de indruk van hoeveel er weg mocht (over het algemeen doe ik makkelijker dingen weg). Het leverde ook hele leuke gesprekken op over boeken. En we hebben ook boeken geruild.

Eerst stonden onze boeken nogal door elkaar maar na deze opruimsessie hebben we ieder onze eigen kasten en zijn we daar dus ook zelf verantwoordelijk voor, heerlijk!

Final thoughts

Opruimen met de Konmari methode is meer dan spullen weg doen. Omdat je bewust kiest voor de spullen die mogen blijven krijg je heel veel positieve energie van die dingen. Het voelt nu al alsof er meer “lucht” in huis is.

Bijkomend voordeel: met alle boeken van hun plek besloot ik direct een aantal klusjes uit te voeren. Zo moest het wandje naast de boekenkast van de jongens nog gewit worden. De wand achter de boekenplanken van Kaveh moest nodig een nieuw kleurtje (en toen nam ik de rest van de kamer maar meteen mee). En ook de boekenkast in de woonkamer kon wel een opkikker gebruiken.
Niet alleen hebben alle boeken nu dus een fijne eigen plek gekregen; die plek is ook helemaal af (en staat niet meer op mijn to do! lijstje, pfieuw).

Nu alleen de kookboeken, muziekboeken en strips nog en dan hebben we alle boeken gehad.

Volgende keer in deel 2 ga ik toch met stap 1 kleding aan de slag.

Wordt vervolgd!

Liefs Anne