Sinterklaastradities vroeger bij ons thuis

Mijn favoriete feestdag (naast mijn verjaardag) was vroeger altijd sinterklaas. En daar hoorde voor mij heel wat tradities bij. De zwarte pieten die in de bijenkorf naar het plafond klommen bijvoorbeeld (doen ze nog steeds trouwens) vond ik altijd ontzettend spannend. Sint die op zijn paard in een optocht over de Rozengracht reed. Het zetten van mijn schoen. En ook de vaste boekjes en langspeelplaten die elk jaar weer tevoorschijn kwamen, heerlijk!

Pakjesavond zelf was altijd extra spannend, met de zak vol cadeautjes die ineens voor de voordeur stond. Ik herinner me nog heel goed een jaar dat mijn vader een koker vol strooigoed achter het gordijn had opgehangen waar hij met een touwtje stiekem de bodem uit trok, mijn zusje en ik waren ervan overtuigd dat de pieten waren komen strooien.

Het gezelschap waarmee we pakjesavond vierden wisselde, ik herinner me dat mijn oma er een keer was en een andere keren de buren (die mijn zusje en ik opa en oma noemden). En ook was er een jaar (toen we sinterklaas al met surprises vierden) dat er een aantal vrienden van mijn ouders meededen. Maar het meest vierden we het met z’n vieren.

Sinterklaastradities met mijn eigen gezin

Een van de dingen waar ik me enorm op verheugde voordat ik zelf moeder werd was het sinterklaasfeest dat we weer zouden gaan vieren. Het leek me geweldig om dat elk jaar samen met mijn zus en ouders te doen. En toen werd Sam geboren; op 4 december. En als je dan moet kiezen tussen de verjaardag van je kind of sinterklaas dan lijkt het me wel duidelijk wat er wint.

Sinterklaas vieren we dus altijd met z’n vieren maar dat maakt het niet minder leuk. Toen de jongens kleiner waren hadden we heel wat vaste tradities, zo gingen we elk jaar naar de intocht. Mochten ze twee keer per week hun schoen zetten (op zaterdag voor een cadeautje, op woensdag voor iets lekkers). Ook wij hebben inmiddels een doos met sintspullen die elk jaar weer tevoorschijn wordt gehaald en de sintcd’s van Bert en Ernie blijven favoriet (zelfs nu ze 11 en 17 zijn). Op de avond zelf gaan we altijd eerst uitgebreid gourmetten (het verbaasd me elk jaar weer dat ze dat net zo belangrijk vinden als de cadeautjes).  Daarna is het tijd voor de grote zoektocht naar de zak met cadeautjes.

Kaveh, mijn man, is niet in Nederland geboren en dus ook niet opgegroeid in de sinterklaastraditie, het was eerst wel even wennen maar nu kent hij ook alle liedjes uit zijn hoofd en kan hij ook erg genieten (vooral als hij ziet hoe blij de jongens zijn).

Sinterklaastradities veranderen

Dit jaar veranderd er best wel wat aan onze sinterklaasviering. Voor het eerst vieren we thuis pakjesavond met surprises in plaats van een zak vol cadeautjes. Kian maakt nu al een paar jaar een surprise voor school dus hij weet inmiddels wat de bedoeling is.

Vorig jaar zijn we gestopt met schoen zetten (Sam had het geluk dat zijn broertje een stuk jonger is dan hij anders waren we een paar jaar geleden al gestopt). Vorig jaar ben ik nog met Kian naar de intocht geweest maar ook die werd dit jaar overgeslagen, kleine jongens worden duidelijk groot.

Kian was zo enthousiast dat hij voor ieder van ons een handgeschreven lootje maakte. Het lootjes trekken moest trouwens best vaak overnieuw omdat de kans dat je jezelf trekt met 4 mensen best groot is. Maar uiteindelijk is het toch gelukt.

De traditie die wel is gebleven is dat we eerst samen uitgebreid gaan gourmetten, blijft er in ieder geval nog iets bij het oude.

Benieuwd naar wie ik getrokken had en hoe de surprise eruit zag die ik heb gemaakt? Je kunt het lezen in het blog dat ik over de surprise maakte.

Liefs Anne