Ineens ben ik weer op de plek waar ik nooit van had verwacht daar terug te komen. Ik ben weer terug bij af, of toch niet?
Het is maandagochtend 10 mei 2021 wanneer ik dit schrijf. Momenteel ben ik aan het herstellen van een Covid-19 besmetting die op 8 april begon, na twee weken flink ziek geweest te zijn gaat het alweer een poosje steeds een beetje beter. Al heb ik helaas wel veel last van rest verschijnselen met als belangrijkste: vermoeidheid en een gebrek aan energie. Ook is mijn smaak nog niet helemaal terug (maar gelukkig ook niet meer helemaal weg).
Terwijl ik ziek was mistte ik mijn gezonde leefstijl enorm en in eerste instantie pakte ik hem ook zo snel mogelijk weer op. Ruim een week geleden startte ik weer met Yoga, ging ik weer ommetjes lopen, luisterde ik weer naar de visualisaties en affirmaties van Debbie en pakte ik mijn eetpatroon weer op.
Waar ging het mis?
Maar het greep me niet zoals voorheen en langzaam slopen mijn “slechte” gewoontes er weer in. Ik sloeg yogalessen over, ging niet meer elke dag naar buiten. De afgelopen 2 weken ben ik zelfs 3 keer naar de mcDonalds geweest. Iets waar ik de afgelopen maanden totaal geen behoefte aan had gehad. Tussen mijn lunch en het avondeten snackte ik ineens heel veel, chips en chocolade, ik kon er niet vanaf blijven. Het absolute dieptepunt was gisteren op moederdag. De hele dag ben ik mijn bed amper uit geweest. Geen yoga, geen ommetje sterker nog niet eens naar buiten terwijl het prachtig weer was. Maar wel de hele dag aan een beeldscherm geplakt; mijn Ipad waar ik vooral spelletjes op heb gespeeld.
Het resultaat: ik had vanochtend totaal geen zin om aan de dag te beginnen en al helemaal niet aan mijn fijne ochtendroutine. Het lukte me zelfs niet om het gevoel op te roepen dat ik me toch echt veel prettiger voel wanneer ik de dag met yoga en een gezond ontbijt begin.
Wat was de oorzaak?
Waarom ik zo terugzakte weet ik niet. Ik weet ook niet of het echt belangrijk is om die reden te gaan analyseren. Wat ik wel weet is welke verhalen ik mezelf de afgelopen tijd heb verteld die me eigenlijk niet dienen. Ik voelde me een slachtoffer van corona en bleef de afgelopen weken onbewust nog even lekker in die slachtofferrol hangen.
Het was immers logisch dat ik geen energie had, dat hoort tenslotte bij de restklachten van corona. Toen ik mijn smaak kwijt was had ik veel te weinig gegeten dus was vullen nu veel belangrijker dan voeden. Ik moest wel snacken want mijn bloedsuiker was in de war. Vroeg opstaan? beter van niet want ik heb maar energie voor een halve dag dus hoe moet ik dan de middag doorkomen? Omdat ik de hele middag niks heb gedaan kan ik nu best later naar bed, anders lig ik de hele nacht wakker. Ik heb niet genoeg energie dus ik mag best nog wel even op mijn Ipad.
Allemaal verhalen die ik mezelf de afgelopen tijd onbewust heb verteld. De verhalen die ik al oneindig lang met mee draag en die er voor zorgen dat ik verval in een patroon dat me ooit hielp maar nu niet goed meer voor me is.
Ben ik weer terug bij af? Of toch niet?
Toch ben ik niet terug bij af. Een van de belangrijkste dingen die ik de afgelopen maanden echt heb geleerd is dat je op elk moment opnieuw mag beginnen. Dit lijkt een open deur en natuurlijk wist ik dit altijd al wel, maar het echt gaan leven is een tweede. Er volledig van doordrongen zijn dat je op elk moment opnieuw mag beginnen. Met compassie naar jezelf kunnen kijken en begrijpen dat de dingen die er “verkeerd” gingen in het verleden zijn en dat je ze los mag laten. Loslaten zonder schuldgevoel en zonder boosheid naar jezelf toe. Zorgt ervoor dat je weer op dat fijne pad kunt gaan lopen.
Concreet
Nee ik had geen zin vanochtend om vroeg op te staan, dus stond ik later op dan mijn ideaal. Maar ik begon de dag wel met Yoga en een gezond ontbijt. Ik had voor mezelf wel een duidelijk doel gesteld en dat was dat ik om 9:00 de live meditatie sessie van Willemijn Welten wilde bijwonen op Instagram. En ook al zat ik er klaar voor met een half ontbijt en ongedoucht ik was er wel. Na de meditatie trok ik voor mezelf 3 kaarten uit het manifestatie kaartendeck van Willemijn. Nadat ik mezelf de vraag had gesteld hoe ik weer terug kon komen in een fijne positieve flow. Op de foto bovenaan dit artikel kun je zien welke kaarten ik trok en ook precies in die volgorde.
Vandaag wens ik een frisse start, een nieuw begin vol goede energie
Vandaag wens ik heldere signalen, die me laten zien wat de volgende stap is
Vandaag wens ik een stralende dag, alles gaat vanzelf en moeiteloos
Een mooier antwoord had ik niet kunnen krijgen. Een van die signalen was dat ik direct behoefte had om dit verhaal te delen. Niks inplannen maar direct schrijven en delen. Ups en downs zullen er altijd blijven maar ik heb er weer alle vertrouwen in dat ik mijn fijne pad weer snel terug vindt. Helemaal omdat ik inmiddels zoveel fijne handvatten voor mezelf heb gevonden die ik mag vastpakken als ik het even niet meer weet. Met het delen van mijn verhaal hoop ik een paar van die handvatten aan jou te mogen doorgeven. Zodat jij ook steeds meer je eigen mooie positieve pad mag vinden.
Liefs Anne
