Al een paar weken ben ik mijn huis aan het ontspullen op de Marie Kondo (en met mij vele anderen begrijp ik inmiddels).

Waarom ik opruim met Marie Kondo kun je in dit blog lezen.

Stap 1 overslaan

In mijn vorige blog kon je lezen dat ik er voor gekozen had om de eerste stap: kleding over te slaan en met stap 2: boeken te beginnen. Maar terwijl ik zo bezig was met mijn boeken kwam ik in mijn kledingkast steeds vaker dingen tegen waar ik niet blij van werd. Sokkenlades die zo vol zaten dat ze moeilijk open en dicht gingen. Terwijl ik mezelf erop betrapte altijd op zoek te gaan naar dezelfde paren en heel veel sokken links liet liggen. Veel te grote stapels kleding, waardoor ik altijd het bovenste pakte (en dus meestal hetzelfde aantrok). En ook onderin mijn kast was het zo vol dat ik altijd voor het dichtstbijzijnde paar schoenen ging. Dat wilde ik toch echt graag anders.

Alsnog aan de slag met mijn kleding

Mijn kleding wilde ik het liefst in één dag aanpakken. Je moet namelijk al je kleding op een grote berg verzamelen en aangezien ik dit op mijn bed deed wilde ik er ’s avonds wel weer graag in kunnen slapen.
Ik plande dan ook speciaal een hele dag in zodat ik vroeg kon beginnen en geen haast had.
Ik trok al mijn kasten leeg en er ontstond een flinke berg op mijn bed. Groter dan ik eigenlijk had verwacht. Twee keer per jaar zoek ik namelijk mijn kleding uit (bij het wisselen van de seizoenen) en ik had gedacht dat ik wel aardig bij was.

Waar ik me zorgen over maakte was of ik geen dingen ging weg doen waar ik spijt van zou krijgen. Waarschijnlijk herkenbaar schommel ik tussen verschillende kledingmaten en ik wilde geen kleding weg doen waar ik toevallig op dit moment niet in pas.

Overvloed

Wat ik heel bijzonder vond was dat ik gelijk tot het inzicht kwam dat er overvloed was en dat ik dingen los mocht laten.

Dit inzicht hielp enorm bij het opruimen. Zoals verwacht kwam ik geen kleding tegen die kapot was, te klein of niet meer leuk. Maar ging het echt om stukken die ik al die tijd had bewaard omdat er emotie’s aan vast zaten. Zoals de outfit die ik voor de bruiloft van mijn zus had gekocht en daarna nooit meer had gedragen. Of kleding die me weer even terug bracht in Dubai, inmiddels alweer 16 jaar geleden.

Door de inzichten die ik inmiddels tijdens het opruimen van mijn boeken had gekregen werd het een stuk makkelijker om afscheid van spullen te nemen. De tip die Marie altijd meegeeft is om de spullen die je wegdoet te bedanken en hoe zweverig  het ook klinkt, het werkt wel.

Ook bij kleding die op dit moment niet lekker zit was het makkelijk te voelen of ik er nog wel echt blij van werd. Maar nog veel belangrijker of het nog paste bij wie ik nu ben. Die kleding mocht op de bovenste plank van mijn kledingkast (en hopelijk kan ik er snel weer van genieten).

Alles door elkaar

Nadat ik van de gelegenheid gebruik gemaakt had om al mijn kasten even lekker schoon te maken begon ik bovenop de berg. Net als ik bij mijn boeken had gedaan ging ik random door mijn kleding heen. Pakte steeds een kledingstuk van de stapel en besloot of ik er nog blij van werd. Nee dan mocht het op de weg stapel, ja dan zocht ik er een mooi plekje voor. Mijn kasten werden steeds mooier en de zakken voor de kringloop steeds voller. Uiteindelijk vulde ik 3 zakken voor de kringloop en ging er een volle zak in de container.

Vouwen

Wat me tijdens de Netflix serie ook al was opgevallen was dat Marie overal een speciale vouwtechniek voor had. Persoonlijk vond ik dit nogal overdreven. Maar gaandeweg moest ik toch toegeven dat het voor sommige dingen heel handig is. Zo zijn de planken van mijn Pax kast heel diep. Mijn zomerhemdjes heb ik nu mooi in opbergers gevouwen en achter mijn wintershirts opgeborgen. Wanneer het seizoen straks wisselt hoef ik ze alleen maar om te ruilen.

En ook door het oprollen van mijn shawls en ze op die manier in een mand te zetten weet ik nu veel beter wat ik heb.

Tot slot

Ik ben heel blij dat ik er toch voor gekozen heb om alsnog stap 1 in te halen. Mijn kasten zijn nu zoveel overzichtelijker en ik grijp ook niet meer mis omdat ik alles wat ik tegenkom fijn vind. En ik precies weet waar het ligt.

Als je denkt dat Marie Kondo alleen maar ontspullen is heb je het trouwens mis. Ik heb mezelf bijvoorbeeld getrakteerd op nog 4 paar van mijn lievelingssokken zodat ik echt nooit meer mis grijp (alle vervelende sokken hebben wel mijn la verlaten, dus hij gaat nu heel makkelijk open en dicht ?).

Ben momenteel moed aan het verzamelen om te starten met de in mijn ogen moeilijkste stap: papier.

Wordt vervolgd!

Liefs Anne